Podstawa prawna

  1. Ustawa z dnia 29 czerwca 1997 roku o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2135, 2281, z 2016 r. poz. 195, 677)
  2. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 roku, Kodeks karny (Dz. U. z 1997 roku, Nr 88 poz. 553 ze zm.)
  3. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 roku, Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1749, 1948, 2138, 2261)
  4. Ustawa z dnia 26 października 1982 roku o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2014 r. poz. 382, z 2015 r. poz. 1418, 1707)
  1. W przypadku gdy placówka Zgromadzenia zapewnia małoletnim dostęp do Internetu, obowiązkiem faktycznym jest zapewnienie bezpiecznego dostępu do sieci tak, aby wychowankowie nie byli narażeni na dostęp do treści moralnie wątpliwych, a także co ważniejsze, aby za pośrednictwem Internetu nie zostali skrzywdzeni albo wykorzystani.
  2. Dostęp naszych wychowanków do Internetu musi być również tak nadzorowany, aby oni sami nie dopuścili się czynu zabronionego podczas korzystania z sieci za pośrednictwem serwera placówki lub przynależącego do niego wi-fi.
  3. Nasi wychowankowie, korzystający w placówkach Zgromadzenia z Internetu, powinni podlegać procesowi edukacji, który dotyczyłby sposobu bezpiecznej obecności w sieci.
  4. Zaleca się, aby każdy wychowanek, którego wiek na to pozwala, miał przydzielony login i hasło, umożliwiające korzystanie z Internetu na terenie placówki. Wychowanków należy poinformować o utrzymaniu w tajemnicy loginu i hasła.
  5. Dyrektor placówki Zgromadzenia winien zatroszczyć się, aby na terenie placówki z dostępem do Internetu było zainstalowane i aktualizowane oprogramowanie:
    1. filtrujące treści internetowe;
    2. monitorujące korzystanie ze stron www;
    3. antywirusowe;
    4. antyspamowe;
    5. tzw. fire wall.
  6. Dyrektor placówki Zgromadzenia systematycznie sprawdza czy na komputerach z dostępem do Internetu nie znajdują się treści niebezpieczne. W przypadku potwierdzenia informacji o naruszeniu prawa lub moralności należy ustalić źródło takich treści, a informację o tym fakcie bez zbędnej zwłoki przekazać na piśmie przełożonemu.
  7. W przypadku opisanym w nr 6, pedagog, psycholog lub inna osoba posiadająca upoważnienie dyrektora placówki Zgromadzenia i kwalifikacje ku temu, przeprowadza rozmowę z wychowankiem na temat bezpieczeństwa w Internecie, jednocześnie nie wolno ukrywać zachowań wychowanków, które nosiłyby znamiona przestępstw opisanych w ustawodawstwie państwowym.
  8. Jeżeli okaże się, iż występuje zagrożenie dla bezpieczeństwa wychowanka lub jest on krzywdzony albo wykorzystywany za pośrednictwem Internetu, należy bezzwłocznie podjąć działa zgodne z dobrem dziecka.