1.  XXIII Kapituła Generalna Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu, Dekretem nr 5, podjęła następującą decyzję: „Jako Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu sprzeciwiamy się przemocy wobec dzieci i osób nieporadnych. Kapituła Generalna zobowiązuje każdą prowincję do opracowania dyrektyw mających na celu ochronę dzieci i osób nieporadnych, zgodnie z normami ustalonymi przez Kościół lokalny i prawo świeckie.”
2. Konferencja Episkopatu Polski w dokumencie przyjętym podczas 365. Zebrania Plenarnego KEP pn. Prewencja nadużyć seksualnych wobec dzieci i młodzieży i osób niepełnosprawnych w pracy duszpasterskiej i wychowawczej Kościoła w Polsce, zobowiązała kościelne jednostki organizacyjne do opracowania kodeksu zachowań w tym zakresie.
3. Wypełniając Dekret 5 XXIII Kapituły Generalnej oraz zalecenia Konferencji Episkopatu Polski, Prowincja Imienia Maryi (Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu, Prowincja Krakowska) z siedzibą w Krakowie (Polska) opracowała własne zasady i normy ochrony przed przemocą występującą w formie fizycznej, psychicznej i seksualnej.
4. Zasady i normy ochrony małoletnich oraz osób nieporadnych przed przemocą zwane dalej Kodeksem bezpieczeństwa zbierają w jeden dokument zasady i procedury zawarte w innych dokumentach Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu, Prowincji Krakowskiej, zwanym dalej Zgromadzeniem, w tym jednostek podlegających, mających na celu ochronę przed przemocą.
5. Podstawę prawną dla Kodeksu bezpieczeństwa stanowi aktualnie obowiązujące na terenie Rzeczypospolitej Polskiej prawo państwowe w odniesieniu do opisanego powyżej zakresu przedmiotowego dokumentu oraz prawo kościelne.
6. Kodeks bezpieczeństwaprzeznaczony jest do stosowania we wszystkich placówkach prowadzonych przez Zgromadzenie, w których różną formą opieki i wsparcia objęci są małoletni oraz osoby nieporadne ze względu na ich stan psychiczny lub fizyczny. Odpowiedzialną za wdrożenie Kodeksu bezpieczeństwa i monitoring jego przestrzegania w Prowincji, jako organu prowadzącego placówki Zgromadzenia, jest Radna prowincjalna, wyznaczona przez Przełożoną Prowincji. Tę samą odpowiedzialność w placówkach Zgromadzenia pełnią dyrektorzy tych placówek. Bieżący monitoring realizacji Kodeksu bezpieczeństwa prowadzi osoba/osoby wyznaczone przez dyrektora placówki. Każdy z pracowników, bez względu na formę zatrudnienia, oraz wolontariusze, stażyści i praktykanci zobowiązani są do zapoznania się Kodeksem bezpieczeństwa i jego przestrzegania, co potwierdzają pisemnym oświadczeniem.
7. Mając świadomość ciążącego na nas obowiązku zapewnienia powierzonym nam małoletnim oraz osobom nieporadnym ochrony przed przemocą, wprowadzamy w placówkach prowadzonych przez Zgromadzenie niniejszy Kodeks bezpieczeństwa, który posiada cechy wewnętrznego regulaminu pracy w ściśle określonym obszarze.
8. Nieprzestrzeganie zasad i norm zawartych w Kodeksie bezpieczeństwa w ramach wykonywanych w placówkach Zgromadzenia obowiązków pracowniczych skutkować będzie odpowiedzialnością pracowniczą w odniesieniu do wszystkich osób zatrudnionych w placówkach Zgromadzenia lub z nimi współpracujących w jakiejkolwiek formie prawnej lub faktycznej. W odniesieniu do Sióstr Nazaretanek zatrudnionych lub współpracujących z placówkami Zgromadzenia nadal obowiązywać będą Wytyczne dotyczące wewnętrznego postępowania wyjaśniającego w przypadku oskarżeń sióstr o popełnienie czynów zabronionych z roku 2011, określające ich odpowiedzialność wynikającą z kodeksu prawa kanonicznego i prawa wewnętrznego Zgromadzenia zatwierdzone przez Zarząd Prowincji, co oznacza, że Siostry Nazaretanki podlegają w tym zakresie równocześnie obu dokumentom.
9. Wypełniając posługę apostolską jako Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu kierujemy się wskazówkami zawartymi w dokumencie dotyczącym formacji przyjętym dla Zgromadzenia przez Zarząd Generalny w roku 2016 pn. Droga Miłości – Ratio Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu. „Jako nazaretanki, przekazujemy światu Bożą miłość, której doświadczamy na modlitwie i w życiu naszych wspólnot. Pragniemy dzielić tę miłość z innymi, a szczególnie rozprzestrzeniać ją pośród rodzin. (…) Staramy się, by do wszystkich objętych naszym apostolatem „docierało serce Najświętszej Rodziny”, aby w miejscach naszej posługi apostolskiej panowała atmosfera domu Jezusa, Maryi i św. Józefa; atmosfera ewangelicznej prawdy, przebaczenia, miłości, dobroci, otwartości, gościnności, prostoty i szczerości oraz radosnej wolności dzieci Bożych. (…) Ważna dla naszego apostolatu jest wszelka wrażliwość na potrzeby i cierpienia człowieka, które tak jawnie i tak przejmująco okazuje się we współczesnym świecie. Dlatego sprzeciwiamy się przemocy wobec dzieci i osób nieporadnych.” Podejmujemy zatem wysiłki, by w placówkach Zgromadzenia realizować powyższe wskazania.